Πλίνθοι & κέραμοι, Στους Imaginistes 
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο αστέρια αστέρια
«τη νύχτα είχα μάρτυρα
και τα άστρα των φιλιών σου
που έλεγες άλλη
έλεγες άλλη δε θα μπει
στο κάστρο των ματιών σου» [1]
~~~
– Κοίτα πόσα αστέρια φαίνονται στον ουρανό ! Στην Αθήνα δε βλέπουμε τίποτα. Εδώ μέχρι κι ο γαλαξίας ξεχωρίζει.
– Είναι τα έντονα φώτα της πόλης που διώχνουν τη μαγεία.
– Ποιο είναι αυτό στο κέντρο; ‘Έχει τόσο δυνατό φως!
– Μισό λεπτό να δω στο κινητό. Έχω ένα πρόγραμμα που τ’ αναγνωρίζει…
~~~
«Κι όσο μου φεύγεις μακριά
τόσο η φλόγα σου με καίει και με σβήνει
σαν τη θάλασσα στα βράχια με ρίχνει…» [1]
~~~
– …στο κέντρο, το πιο φωτεινό, είναι ο Δίας. Αριστερά ο Κρόνος, κάτω του ο αστερισμός του Τοξότη, κάτω ακριβώς απ’ τον Δία το πιο έντονο φωτάκι είναι ο Αντάρης απ’ τον αστερισμό του Σκορπιού.
– Θυμάσαι μια απ’ τις ιστορίες του Σκορπιού; Τον είχε στείλει η Αρτέμη να τσιμπήσει τον Ωρίωνα όταν αυτός την άφησε επειδή ερωτεύτηκε την Ηώ. Ο Δίας έκανε τον Ωρίωνα αστερισμό και έβαλε και τον Σκορπιό στο αντίθετο σημείο του ουρανού για να μην συναντηθούν ποτέ στον ουράνιο θόλο.
~~~
«Τα πνεύματα επιστρέφουνε τις νύχτες
φωτάκια από αλύτρωτες ψυχές…
…Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου» [2]
~~~
Τ´ αστέρια στον ουρανό, οι μύθοι που τα συνοδεύουν, η πανταχού παρούσα τεχνολογία που δίνει απαντήσεις, τα τραγούδια απ´ τα ηχεία της καφετέριας που παρεμβαίνουν στις συζητήσεις πριν χαθούν στη σκοτεινή θάλασσα,
τα τελευταία βράδια του Αυγούστου.
~~~
«..Και τότε ένα παράπονο σε παίρνει
και στα καντούνια μέσα σε γυρνά…
…Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου…» [2]
[1] Κώστας Λειβαδάς, Mοίρα μου έγινες, 2003, Ανδριάνα Μπάμπαλη
[2] Νίκος Ζούδιαρης, Βόσπορος, 1995, Αλκίνοος Ιωαννίδης