απέναντι

Είναι τα βουνά στο βάθος που ασκούν αυτή την έλξη. Να ξεμακρύνεις απ’ τη γνωστή ακτή, τις οικείες φωνές και πρόσωπα, να διασχίσεις τη θάλασσα και να φτάσεις εκεί. Στο άγνωστο,

Στα απέναντι βουνά,

Μερικές φορές ολοκάθαρα, άλλες θολά, απροσδιόριστα, υποψία παρουσίας.

– Θα φτάσω απέναντι.

Και γελούσαν όλοι.

Κολυμπούσες, κολυμπούσες μα τα βουνά δεν πλησίαζαν ποτέ.

– Την επόμενη φορά θα τα καταφέρω.

Καλοκαίρια ολόκληρα.

Και τώρα,

παρόλο που ξέρεις το μάταιο του εγχειρήματος,

παρόλο που ξέρεις τι υπάρχει εκεί,

κάθε φορά που βρίσκεσαι στην ίδια θάλασσα απομακρύνεσαι όλο και περισσότερο απ’ την ακτή υποσυνείδητα πιστεύοντας ότι θα φτάσεις απέναντι.