12 Αυγούστου
2016
Σαρδελοπανηγυροκαταστάσεις
Ζαφειρένια μου το όνομά σου αγαπημένo
στην ψυχή μου χαραγμένο θα ‘ναι όσο ζω… Η λυγερόκορμη λευκοντυμένη ντιζέζα τραγουδά όλο πάθος στο εφήμερο πάλκο ανάμεσα σε στήλες φωτιάς δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση μεγάλου κέντρου της παραλιακής. Δίπλα της, σε μια οθόνη, παίζει ακατάπαυστα το πάουερ πόιντ με τους χορηγούς της εκδήλωσης, αποτέλεσμα της εισβολής της τεχνολογίας στο χώρο των πανηγυροεκδηλώσεων.
στην ψυχή μου χαραγμένο θα ‘ναι όσο ζω… Η λυγερόκορμη λευκοντυμένη ντιζέζα τραγουδά όλο πάθος στο εφήμερο πάλκο ανάμεσα σε στήλες φωτιάς δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση μεγάλου κέντρου της παραλιακής. Δίπλα της, σε μια οθόνη, παίζει ακατάπαυστα το πάουερ πόιντ με τους χορηγούς της εκδήλωσης, αποτέλεσμα της εισβολής της τεχνολογίας στο χώρο των πανηγυροεκδηλώσεων.
Μπήκαν μωρέ μπήκαν
τα γίδια στο μαντρί
Τα πρόβατα στη στρούγκα… Χιλιάδες καλοψημένες σαρδέλες, η εναγώνια αναζήτηση για μωρομάντηλα που θα βγάλει την έντονη μυρουδιά από τα χέρια, ο καπνός απ’ τα σουβλάκια που ανεβαίνει δίπλα απ’ τον υδατόπυργο, οι αεικίνητοι μικροπωλητές με τα φιστίκια Αιγίνης και τα μπαλόνια, ο πανταχού παρών χαλβάς Φαρσάλων!
Ένα κρασί ακόμα κι ένα τσιγάρο.
Και από τα χείλη σου ένα φιλί να πάρω…
Ο Βασίλης αεικίνητος να φαντασιώνεται τις εκατοντάδες των πανηγυριωτών να ακούν αντί τα νταλκαδιάρικα τραγούδια το όραμα για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.
Όσοι είναι αισθηματίες,
την πατάνε μια ζωή
και σε λάθος ιστορίες,
μπλέκονται κάθε στιγμή… Γιορτή σαρδέλας στον κάμπο της Άρτας.
την πατάνε μια ζωή
και σε λάθος ιστορίες,
μπλέκονται κάθε στιγμή… Γιορτή σαρδέλας στον κάμπο της Άρτας.