Πλίνθοι και κέραμοι…

«Ο ίδιος αδιατάρακτος Νοέμβρης
με σημαίες παντού χθεσινής βροχής
παραδομένα στη γύμνια τα δέντρα –
δυο τρία φύλλα μόνον εστασίαζαν υπάρχοντας.» [1]

~~~

– Θα σας δώσω μια συνέντευξη. Είναι του οδηγού του τανκ που μίλησε για πρώτη φορά 30 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο, το 2003. Θα τη διαβάσετε με την ησυχία σας στο σπίτι και θα τη σχολιάσουμε αύριο.

~~~

– Λέει κύριε ότι έβλεπε τα φοβισμένα πρόσωπα των φοιτητών στην πόρτα. Φοβόταν στ΄ αλήθεια οι φοιτητές;

– Λέει ότι τότε ήταν περήφανος γι’ αυτό που έκανε. Τον φώναζαν όλοι στο στρατόπεδο ήρωα. Ύστερα ντρεπόταν και δε μιλούσε ποτέ για εκείνη την ημέρα. Ούτε στο παιδί του δεν το είπε!

– Αφού το τανκ μπήκε μέσα στο Πολυτεχνείο γιατί λέει ότι οι φοιτητές τους έδιναν τσιγάρα και σάντουιτς όταν γύριζαν στο στρατόπεδο;

– Όταν έβγαλε το πιστόλι και σημάδεψε τον φοιτητή που του φώναζε, θα τον σκότωνε στ’ αλήθεια;
– Ναι μα δε διάβασες που λέει ότι τους έβλεπε σαν μαμούνια;
– Τότε είπε ότι ήταν φασίστας τώρα δεν είναι. Κύριε αλλάζουν οι άνθρωποι;

– Θέλει να ζητήσει συγγνώμη από την κυρία Ρηγοπούλου που την τραυμάτισε σοβαρά. Ξέρετε αν το έκανε; Γιατί λέει ότι δεν τολμάει να τη συναντήσει;

– Τι εννοεί όταν λέει ότι τα λόγια δε σβήνουν τις πράξεις ;

~~~

«Αυτή η μέρα πέρασε χωρίς καμιάν απόχρωση
Τόσο διαφορετικά από τις άλλες μέρες
(Ίσως η απαρχή ομοίων ημερών)
έσβησεν έτσι ανάλαφρα όπως ήρθε
χωρίς να παιχνιδίσει ο ήλιος στα κλαδιά.» (?) [2]

——————————————-
[1] Κική Δημουλά, από το Ατροφικό ένστικτο
[2] Μανόλης Αναγνωστάκης, από το Απροσδιόριστη χρονολογία

– Κατέβασε την ανακύκλωση σε παρακαλώ. Έχει γεμίσει.

– Όχι τώρα. Βρέχει!

– Τι εννοείς βρέχει. Η βροχή έχει σταματήσει εδώ και ώρα. Δυο τρεις ψιχάλες ρίχνει. Δε θα πάθεις τίποτα.

– Δεν το λέω γι’ αυτό. Το καπάκι του κάδου της ανακύκλωσης είναι σπασμένο εδώ κι έναν χρόνο και ό,τι χάρτινο βάζουμε μέσα όταν βρέχει γίνεται πολτός. Τζάμπα τα ρίχνουμε.

– Δηλαδή εμείς κάνουμε ότι ανακυκλώνουμε και ο Δήμος ότι τα μαζεύει;

– Δεν ξέρω πόσο έγκυρα είναι τα στοιχεία που διάβασα σε μια ιστοσελίδα αλλά όσο αφορά τη διαχείριση των σκουπιδιών και την ανακύκλωση στο Δήμο μας η κατάσταση είναι απελπιστική. Όπως και στους περισσότερους.

– Στην ιστοσελίδα του Δήμου μας πάντως το κομμάτι της ανακύκλωσης είναι μια ωραιότατη έκθεση ιδεών [1]. Σαν αυτές που γράφαμε μικροί για την αποταμίευση. Θα την διαβάζει και κανένας παραέξω από μας και θα νομίζει ότι είμαστε η πράσινη πόλη.

– Μα πώς νομίζεις ότι παίρνουν κάτι «βραβεία» «βιώσιμης ανάπτυξης»; Από τις εκθέσεις ιδεών. Γιατί στην πράξη, άστα καλύτερα.

– Άσχετο, αλλά κάτι κάδους κομποστοποίησης που έδιναν κάποτε τι απέγιναν τελικά; Πώς προχώρησε το πρόγραμμα;

– Γιατί ξέρει κανείς; Όλα αυτά τα προγράμματα ξεκινάνε συνήθως ανοργάνωτα, δίνονται ένα σωρό λεφτά σε διαφήμιση και υλικά, αλλά ούτε ελέγχεται η εφαρμογή τους, ούτε συμπεράσματα βγαίνουν, ούτε διορθωτικές κινήσεις γίνονται, ούτε απολογισμός πραγματοποιείται. Όλα στο πόδι και στο περίπου.

– Αυτό που λες είναι σημαντικό πρόβλημα. Θυμάμαι το 2015 που δημοσιεύτηκε το Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων του Δήμου μας αναφερόταν η ανάγκη συγκέντρωσης αξιόπιστων στοιχείων για να μπορέσει να προχωρήσει σωστά ο όποιος προγραμματισμός. [2]. Μάλιστα μέχρι φέτος θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί οι περισσότερες δράσεις του. Έχει γίνει κανένας απολογισμός;

– Απολογισμός; Ποιος θα τον κάνει; Εδώ πέρασε ολόκληρη η προεκλογική περίοδος για τις Δημοτικές Εκλογές και για τη διαχείριση απορριμάτων δεν ακούστηκε κουβέντα. Το υπ’ αριθμό ένα ζήτημα σε όλη την Ευρώπη, για το Μπραχάμι ήταν πέρα βρέχει. Άλλοι ασχολούνταν με τις λακκούβες στο δρόμο, όλοι με το εικονικό κολυμβητήριο στον Ασύρματο, άλλοι με τα μπραχαμιώτικα «αντιφασιστικά» μέτωπα (sic), άλλοι με τα σακουλάκια για τα κακά απ’ τα σκυλάκια.

– Τελικά θα την κατεβάσεις την ανακύκλωση. Ναι ή όχι.

– Θα την κατεβάσω, μη γκρινιάζεις. Εικονική πραγματικότητα είπαμε. Εγώ θα φαίνομαι «συνειδητοποιημένος» πολίτης και ο Δήμος μας θα καμαρώνει ότι «ανακυκλώνει». Και όλοι μαζί στη μιζέρια. Θα ζούμε μόνο για να ανεβάζουμε φωτογραφίες από «πρωτοποριακές» δράσεις στο φέισμπουκ.

Hard Rerset! Αλλά πού είναι κρυμμένο αυτό το κουμπάκι;

[1]http://bit.ly/2r0hqDG
[2] http://bit.ly/2NOpJvw

Κάτω δεξιά στην οθόνη είναι το ρολόι των Windows. Κάθε τόσο πιάνω τον εαυτό μου να στρέφει συνεχώς το μάτι προς τα εκεί. Μερικές φορές απλά το κοιτάζω για ώρα, βλέπω τους αριθμούς ν’ αλλάζουν και σκέφτομαι: «Αυτό θα μπορούσα να κάνω και δεν το έκανα. Χάθηκε η ευκαιρία.»

– Ξέρεις πόσα ρολόγια έχουμε στο σπίτι;

– Δεν τα έχω μετρήσει ποτέ.  Απλά τους αλλάζω μπαταρίες πού και πού και τους ρυθμίζω την ώρα δυο φορές τον χρόνο

– Εννέα! Στους τοίχους, στα κομοδίνα, σε ράφια και τραπεζάκια. Κι αν βάλουμε κι αυτά των κινητών, των υπολογιστών και των τάμπλετ φτάνουμε αισίως τα 15. Είμαστε περικυκλωμένοι από υπενθυμιστές χρόνου.

«ο χρόνος είναι μαγικός
όταν δεν κρύβονται χαφιέδες στα ρολόγια
όταν γερνάμε σίγουροι με το κεφάλι στο λαιμό μας
ο χρόνος είναι πανικός
όταν ανοίγουν τα ντοσιέ οι στρατοδίκες
ο χρόνος είναι πανικός
όταν σε ζώνει μια τεράστια διαταγή» [1]

Δεκαπέντε ρολόγια που σου υπενθυμίζουν συνεχώς:

– Αυτό δεν το έκανες, χάθηκε η ευκαιρία.
– Δεν ήπιες τον καφέ στην ώρα του, τώρα πρέπει να φύγεις για το σχολείο, χάθηκε μια μικρή απόλαυση.
– Αποκοιμήθηκες στην πρώτη σελίδα του βιβλίου, τώρα έχεις λιγότερα βιβλία να διαβάσεις μέχρι το τέλος.
– Άργησες στο ραντεβού, τώρα έχεις λιγότερο χρόνο για να περάσεις με τον άλλον.
– Βαρέθηκες να πας στο Σούνιο, ένα ηλιοβασίλεμα λιγότερο στη ζωή σου.

Δεκαπέντε ρολόγια που ροκανίζουν τον χρόνο, που θυμίζουν συνεχώς τις χαμένες ευκαιρίες.

– Δίνεις μεγάλη σημασία. Η μέτρηση του χρόνου είναι μια σύμβαση των ανθρώπων.

«Ο χρόνος είναι γενικός.
Δεν μπορούμε να εντοπίζουμε τα οράματα.
Δεν μπορούμε να μοιράζουμε τις αστραπές
απ’ τα κλωστήρια τ’ ουρανού με δόσεις…
Ο χρόνος είναι κοροϊδευτικός.
Είναι αμέτοχος σαν τα περίπτερα στην κίνηση.» [2]

– Έτσι είναι, αλλά με τις συμβάσεις ζούμε.

[1] Ωχρά Σπειροχαίτη, Μπαλάντα για μια λυπημένη χώρα, 1996
>> https://www.youtube.com/watch?v=UBCL7hl–FE

[2] Ωχρά Σπειροχαίτη, 2002 , Θεραπευτική Αγωγή, σε στίχους του Νίκου Καρούζου, 1969
>> https://www.youtube.com/watch?v=MDR0hm4ruNE