Ο κόσμος της Φύσης από κοντά σε άσπρο-μαύρο.

Ο κόσμος της Φύσης από κοντά σε άσπρο-μαύρο.

Αν και η μακροφωτογράφιση και γενικότερα η φωτογράφιση του φυσικού κόσμου από «κοντά» είναι συνυφασμένη στη σκέψη των περισσοτέρων με το χρώμα - και μάλιστα πολλές φορές με την πανδαισία των χρωμάτων - από πολύ παλιά έγιναν προσπάθειες για πιο αφαιρετικές προσεγγίσεις.
Να αναδειχτούν λεπτομέρειες και γωνίες που ξεφεύγουν από την όμορφη αποτύπωση.
Να κάνουν να λειτουργήσει η φαντασία πέρα από το πραγματικό.

Στο μυαλό μου έρχονται οι φωτογραφίες του Karl Blossfeldt και ένα κείμενο γι' αυτές του Walter Benjamin στο έργο του «Δοκίμια για την Τέχνη», εκδ. Κάλβος 1978, μετάφραση Δημοσθένης Κούρτοβικ.

Έγραφε συγκεκριμένα:

... η φωτογραφία μας αποκαλύπτει... τις φυσιογνωμικές απόψεις μικρόκοσμων, αρκετά σημαδιακών και κρυφών για να βρουν καταφύγιο στις ονειροφαντασίες, τώρα όμως, μεγάλοι και συγκεκριμένοι καθώς έγιναν, για να καταδείξουν πως η διαφορά ανάμεσα στην τεχνική και τη μαγεία είναι πέρα για πέρα μια ιστορική μεταβλητή.
Έτσι ο Μπλόσφελντ με τις εκπληκτικές φωτογραφίες φυτών που τράβηξε μας αποκάλυψε στα πολυκόμπια παλαιότατες μορφές κιόνων, στη στρουθιοπτέρη την ποιμαντορική ράβδο, στον μεγεθυμένο κατά δέκα φορές βλαστό της καστανιάς και του σφένδαμνου τοτέμ σκαλισμένα σε δέντρα, στο νεράγκαθο γοτθικά ποικίλματα...

Καταγράφοντας σκέψεις και φωτογραφίες για τη συγκεκριμένη προσέγγιση αρχίζω με κλασικές φωτογραφίες του Blossfeldt...

...και φωτογραφίες ενός σύγχρονου φωτογράφου. Του Αμερικανού David Johndrow που ξεκίνησε να φωτογραφίζει στον κήπο του με μια Hasselblad με ασπρόμαυρο φιλμ 120.

Και μετά τον Blossfeldt ένας άλλος φωτογράφος που έσκυψε κοντά στο «τίποτα» της φύσης για να δημιουργήσει φωτογραφίες ή να οπτικοποιήσει τις φαντασιώσεις του. Είναι ο Harry Callahan απ' τους «μεγάλους φωτογράφους» ...

...και παρακάτω μερικές απ' τις φωτογραφίες του:

(Οι φωτογραφίες είναι από το βιβλίο «Harry Callahan: The Photographer at Work»)

Ο Robert Mapplethorpe πλησίασε κι αυτός κοντά στα σχήματα της φύσης με πολλές από τις φωτογραφίες του να έχουν φαλλικούς συμβολισμούς

Αν και κινήθηκε σε πιο στυλιζαρισμένη φωτογράφιση μας άφησε μερικές πολύ ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις:

(Οι φωτογραφίες από το βιβλίο: «Mapplethorpe Pistils», Random House 1996)

Ο Andreas Feininger κλασσικός φωτογράφος φωτογράφισε κι αυτός τον μικρόκοσμο. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από το βιβλίο «Structures of Nature: Photographs by Andreas Feininger».

Παθιασμένος με την τεχνική αρτιότητα ο Edward Weston,

άλλος ένας από τους μεγάλους φωτογράφους που σημάδεψαν την Τέχνη της Φωτογραφίας στον 20ο αιώνα φωτογραφίζει τα πάντα. Πολύ γνωστός για τα γυμνά του αλλά και για τα λαχανικά του!

«Φωτογραφίζω μια πέτρα και θέλω να φαίνεται ότι είναι πέτρα, αλλά ταυτόχρονα να είναι κάτι πέρα από μια πέτρα» είναι η κλασσική ρήση του.

Η αναζήτηση της υπέρβασης στη φωτογραφία ανεξαρτήτου θέματος και περιεχομένου.

Γυμνά φωτογράφισε και η Ruth Bernhard (1905-2006) Ο Ansel Adams μάλιστα την είχε χαρακτηρίσει σαν την μεγαλύτερη φωτογράφο του γυμνού.

Φωτογράφισε όμως και όστρακα και λουλούδια από κοντά παίζοντας με το φωτισμό και το φόντο στο στούντιό της.:

Δεν ασχολήθηκε βέβαια ο Brassai με τη μακροφωτογράφιση.

Όταν όμως βρήκε κάτι που του έκανε κλικ δεν το σνόμπαρε. Πήρε τη μηχανή του και το αποτύπωσε... Όταν είδε τη νυχτοπεταλούδα μέσα στο μπαράκι...

...πλησίασε κοντά της και τη φωτογράφισε:

Ίσως οι παρακάτω φωτογραφίες -μερικές είναι άλλωστε και πρώιμα έργα του- δεν είναι τόσο γνωστές όσο οι φωτογραφίες του στα πορνεία και τα καμπαρέ των Παρισίων...

...αλλά η ματιά του υπάρχει. Ειδικά στα γεώμηλά του:

και οι σημειώσεις του:

Οι φωτογραφίες από το βιβλίο: Brassai The Monograph, Alain Sayag And Annick Lionel-Marie

Κλασσικός φωτογράφος της φύσης ο Ansel Adams...

...προτιμούσε τη φωτογράφισή της από μακριά, δίνοντάς της μια πομπώδη διάσταση. Έκανε όμως και μερικά close up παίζοντας αριστοτεχνικά με τις γραμμές και το φωτισμό.

Οι φωτογραφίες από το βιβλίο: Ansel Adams 400 Photographs

...και τελειώνοντας η καλοκαιρινή ραστώνη, να μπροστά σου και η «γιαγιά» της φωτογραφίας, η κυρία Imogen Cunningham...

...που το πάθος της για τις Μαγνόλιες...

...την οδήγησε στα μονοπάτια της φωτογράφισης από κοντά...

~~~

Από το 1920 περίπου και μέχρι το 1925 φωτογράφιζε συστηματικά λουλούδια και φυτά προσπαθώντας να ανιχνεύσει την ομορφιά και το μυστήριο των σχεδίων και των λεπτομερειών τους.

Αργότερα βάδισε σε άλλους δρόμους αλλά η σπουδή της για τη φωτογραφία της φύσης είναι κλασσική...

Υλικό από τα βιβλία Imogen Cunningham: Flora, Imogen Cunningham: Ideas without End A Life and Photographs

Πάλι στις αρχές της δεκαετίας του 20 με το κίνημα της «νέας αντικειμενικότητας» να εισβάλει και στο χώρο της φωτογραφίας. Πρωτοπόρος ο Γερμανός φωτογράφος Albert Renger-Patzsch.

Γεννημένος το 1897 ξεκίνησε να φωτογραφίζει από 12 χρονών. Το φωτογραφικό του έργο που χαρακτηρίζεται από την ακριβή και πιστή αναπαράσταση καθημερινών και ασήμαντων αντικειμένων επηρέασε βαθιά τη δυτικοευρωπαϊκή φωτογραφία του '30.
Δεν αποδεχόταν κανένα οπτικό φτιασίδωμα στη φωτογραφία. Οι ονειρικές εικόνες, τα κουνημένα πλάνα, οι παραμορφώσεις των φακών, οι τεχνικές του σκοτεινού θαλάμου δεν είχαν θέση στις φωτογραφίες του.
Σαφήνεια, εστίαση με ακρίβεια, μετωπική αντιμετώπιση των θεμάτων, πλάνα κοντινά, προσοχή στη λεπτομέρεια χαρακτηρίζουν το έργο του.
Κλασσικό το βιβλίο του Die Welt ist schon (Όμορφος κόσμος ; ), ένα είδος μανιφέστου του σκεπτικού του, πρώτη έκδοση 1928, με 100 ρεαλιστικότατες φωτογραφίες από τη φύση, καθημερινών αντικειμένων, βιομηχανικών θεμάτων.

Απ' το έργο του μερικές φωτογραφίες σχετικές με τη θεματική αν και χάνουν αρκετά στο ιντερνετ.:

_{Υλικό από τα βιβλία The World of Plants by Albert
Renger-Patzsch \ Albert Renger-Ratzxch: Joy Before the Object by
Donald Kuspit}

επιστροφή