Κάνω μεγάλους κύκλους γύρω από τα ίδια και τα ίδια. Στα Μετέωρα πάλι. Κρύες ημέρες, αργά τα απογεύματα... Τα βράχια χαμένα στην ομίχλη και το χιόνι... Μοναχικές φιγούρες ανθρώπων, ζευγαράκια, σπάνιες παρέες στο χείλος των γκρεμών, σκοτεινές φιγούρες να απολαμβάνουν το χάος... ...Κι η έρημη Καλαμπάκα φωτισμένη γιορτινά...
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
