Η βαριά μυρουδιά από τα καυσαέρια. Ο θόρυβος των μηχανών. Οι φωνές των ανθρώπων. Το βρώμικο πάτωμα γεμάτο αποτσίγαρα λάδια και νερά. Οι επίπεδες οθόνες να επαναλαμβάνουν ακατάπαυστα τις ίδιες μουγκές διαφημίσεις. Η αναμονή για το επόμενο δρομολόγιο, για τον οικείο που έρχεται, για το δέμα απ' το χωριό. Κυριακή πρωί στον Κηφισό με μια πλαστική μηχανή. Κυνηγώντας το χρόνο μέσα στον θόρυβο του σταθμού.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
