Για την ημέρα

«Ο ίδιος αδιατάρακτος Νοέμβρης
με σημαίες παντού χθεσινής βροχής
παραδομένα στη γύμνια τα δέντρα –
δυο τρία φύλλα μόνον εστασίαζαν υπάρχοντας.» [1]

~~~

– Θα σας δώσω μια συνέντευξη. Είναι του οδηγού του τανκ που μίλησε για πρώτη φορά 30 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο, το 2003. Θα τη διαβάσετε με την ησυχία σας στο σπίτι και θα τη σχολιάσουμε αύριο.

~~~

– Λέει κύριε ότι έβλεπε τα φοβισμένα πρόσωπα των φοιτητών στην πόρτα. Φοβόταν στ΄ αλήθεια οι φοιτητές;

– Λέει ότι τότε ήταν περήφανος γι’ αυτό που έκανε. Τον φώναζαν όλοι στο στρατόπεδο ήρωα. Ύστερα ντρεπόταν και δε μιλούσε ποτέ για εκείνη την ημέρα. Ούτε στο παιδί του δεν το είπε!

– Αφού το τανκ μπήκε μέσα στο Πολυτεχνείο γιατί λέει ότι οι φοιτητές τους έδιναν τσιγάρα και σάντουιτς όταν γύριζαν στο στρατόπεδο;

– Όταν έβγαλε το πιστόλι και σημάδεψε τον φοιτητή που του φώναζε, θα τον σκότωνε στ’ αλήθεια;
– Ναι μα δε διάβασες που λέει ότι τους έβλεπε σαν μαμούνια;
– Τότε είπε ότι ήταν φασίστας τώρα δεν είναι. Κύριε αλλάζουν οι άνθρωποι;

– Θέλει να ζητήσει συγγνώμη από την κυρία Ρηγοπούλου που την τραυμάτισε σοβαρά. Ξέρετε αν το έκανε; Γιατί λέει ότι δεν τολμάει να τη συναντήσει;

– Τι εννοεί όταν λέει ότι τα λόγια δε σβήνουν τις πράξεις ;

~~~

«Αυτή η μέρα πέρασε χωρίς καμιάν απόχρωση
Τόσο διαφορετικά από τις άλλες μέρες
(Ίσως η απαρχή ομοίων ημερών)
έσβησεν έτσι ανάλαφρα όπως ήρθε
χωρίς να παιχνιδίσει ο ήλιος στα κλαδιά.» (?) [2]

——————————————-
[1] Κική Δημουλά, από το Ατροφικό ένστικτο
[2] Μανόλης Αναγνωστάκης, από το Απροσδιόριστη χρονολογία