Λύσεις υπάρχουν (?)
~~~
«…με έχει εντυπωσιάσει το πόσο μεγάλο μέρος της βιβλιογραφίας επικεντρώνεται στη διάγνωση προβλημάτων. Να μην παρεξηγηθώ: πολλές αναλύσεις είναι υπέροχες, έργο μερικών πολύ έξυπνων ανθρώπων. Αυτό που κάνουν έχει ζωτική σημασία. Αλλά ανάλογης σημασίας είναι και το να κάνουμε το επόμενο βήμα και να ρωτήσουμε το πώς θα λύσουμε αυτά τα προβλήματα.
Πολύ συχνά, κατά τη γνώμη μου, όταν οι αναλυτές προσπαθούν να απαντήσουν στο ερώτημα αυτό, οι προτάσεις τους παίρνουν μία από τις δύο ποιητικές μορφές:
είτε είναι αξιόλογες αλλά ασαφείς παραινέσεις του στιλ “Κάτι πρέπει να γίνει επιτέλους!”, σαν αυτές που διαβάζουμε σε ανυπόγραφα άρθρα εφημερίδων,
είτε είναι τόσο θεωρητικές προτάσεις όπως “Οι πολίτες πρέπει να ξεσηκωθούν και να απαιτήσουν αλλαγές!” που είναι δύσκολο να βρούμε πώς να τις αξιοποιήσουμε…» [1]
~~~
Αγοράστηκε το 2017, λίγο πριν ψηφιστεί το τέταρτο μνημόνιο, η καθημερινότητα το άφησε στη στοίβα με τα «θα το διαβάσω κάποια στιγμή», και φέτος το καλοκαίρι ξαναμπήκε στο σακβουαγιάζ με τα βιβλία των διακοπών για να διαβαστεί αργά τα απογεύματα στην μπροστινή αυλή, όταν υποχωρούσε λίγο ο καύσωνας και φυσούσε το βραδινό αεράκι που έκανε την κατάσταση κάπως πιο υποφερτή.
~~~
Από τη Βραζιλία του Λούλα, στον Καναδά, στην Ινδονησία, στη Ρουάντα, στη Σιγκαπούρη, στην Μποτσουάνα, στις ΗΠΑ, στη Νότια Κορέα, στο Μεξικό, ο δημοσιογράφος Τζόναθαν Τέπερμαν ταξιδεύει και ψάχνει να βρει τον τρόπο που κάθε μια από αυτές τις χώρες αντιμετώπισε ένα πρόβλημα και το έβαλε σε έναν δρόμο επίλυσης με επιτυχία.
Ακραία φτώχεια, μεταναστευτικό, εμφύλιος πόλεμος, τρομοκρατία, ισλαμιστές εξτρεμιστές, διαφθορά, διαχείριση ορυκτού πλούτου, ενεργειακή κρίση, οικονομική ανάπτυξη, πολιτική αντιπαράθεση που φτάνει στα άκρα, τρομοκρατία, είναι τα θέματα που εστιάζει και οι απαντήσεις που ψάχνει είναι αρκετά ενδιαφέρουσες…
…για να καταλήξει σε κάποια δικά του συμπεράσματα με πρώτο
το σκέψου έξω από το κουτί,
αναφέροντας μια σκέψη του Ralph Waldo Emerson:
«…η συνέπεια είναι ανόητη, είναι το κακόβουλο ξωτικό των μικρών μυαλών που λάτρεψαν οι μικροί πολιτικοί, οι φιλόσοφοι και οι θεολόγοι»
για να τονίσει παρακάτω:
«Ο πραγματισμός, δεν πρέπει να συγχέεται με την έλλειψη σαφούς προσανατολισμού. Πολλοί από τους πιο χρήσιμους ηγέτες σε αυτό το βιβλίο ήταν άνθρωποι με ηθικές αρχές. Και παρέμειναν πιστοί καθ’ όλη τη σταδιοδρομία τους, αν και μερικές φορές εξέφραζαν την αφοσίωσή τους με ανορθόδοξους τρόπους.» [1]
👍 Μπήκε στη στοίβα με τα «θέλω να το ξαναδιαβάσω»
[1] Jonathan Tepperman, Λύσεις υπάρχουν, Διανόησις, Απρίλιος 2017
