21 Φεβρουαρίου 2023

Γιούρι Σεφτσούκ

~~~

«Μην τρελαίνεσαι
αυτός δεν είναι ο πόλεμος σου!» [1]

~~~

Ο Γιούρι Σεφτσούκ, επικεφαλής του συγκροτήματος DDT και ένας από τους μεγαλύτερους ροκ σταρ της Ρωσίας, λίγους μήνες μετά την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, το καλοκαίρι του 2022, έγραψε τους στίχους ενός τραγουδιού με τίτλο «Πατρίδα, γύρνα σπίτι σου!»

Κλείνοντας έναν χρόνο από την εισβολή ο Γιούρι Σεβτσούκ το μελοποίησε και το ηχογράφησε μαζί με τον μουσικό Ντμίτρι Εμελιάνοφ και προχτές, στις 19 Φεβρουαρίου, κυκλοφόρησαν το βίντεο του τραγουδιού.

Στο τραγούδι αυτό ο Γιούρι Σεβτσούκ καλεί τη χώρα του να τερματίσει τον πόλεμο και να ασχοληθεί με τη δικά της προβλήματα.

~~~

Ο Γιούρι Σεβτσούκ είχε ταχθεί από την πρώτη στιγμή ενάντια στη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία. Μάλιστα σε μια συναυλία του στις 18 Μαΐου στην πόλη Ουφά είχε δηλώσει από τη σκηνή:

«…αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία σκοτώνουν ανθρώπους. Για ποιο λόγο; Τα αγόρια μας σκοτώνονται εκεί. Για ποιο λόγο; Για ποιο σκοπό;

Σκοτώνονται οι νέοι της Ρωσίας και της Ουκρανίας, σκοτώνονται ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά για χάρη των ναπολεόντειων σχεδίων του δικού μας Καίσαρα.

Η πατρίδα φίλοι μου δεν είναι ο πισινός του προέδρου τον οποίο πρέπει όλη την ώρα να τον προσκυνάμε και να τον φιλάμε.

Πατρίδα είναι η πάμπτωχη γιαγιά που πουλάει πατάτες στον σιδηροδρομικό σταθμό».

Για τη δήλωσή του αυτή του επιβλήθηκε πρόστιμο 50.000 ρουβλίων για «δυσφήμιση του ρώσικου στρατού» ενώ οι συναυλίες του συγκροτήματός του DDT άρχισαν να ακυρώνονται ή να αναβάλλονται για «τεχνικούς λόγους» μιας και ο ίδιος βρέθηκε για άλλη μια φορά στη λίστα των «ανεπιθύμητων στη Ρωσία καλλιτεχνών».

~~~

Ο Γιούρι Σεφτσούκ ξεκίνησε τη σταδιοδρομία μετά το 1980, την τελευταία δεκαετία της ΕΣΣΔ, και έγινε γρήγορα γνωστός εξαιτίας των τραγουδιών του που έκαναν κριτική στη διαφθορά που επικρατούσε εκείνα τα χρόνια.

Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το 1991, ο Σεφτσούκ ήταν ήδη μια από τις μεγαλύτερες μορφές της ρωσικής ροκ σκηνής και συνέχισε να τηρεί σταθερά μια αντισυστημική και ειρηνιστική στάση.

Αντιτάχθηκε σε κάθε πόλεμο, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Τσετσενία, τη Νότια Οσετία και παντού στον κόσμο, όπως και στο αυταρχικό καθεστώς του Βλαντίμιρ Πούτιν τον οποίο μάλιστα αποδοκίμασε και προσωπικά στη διάρκεια μιας συνάντησης τους το 2010.


[1] Από το τραγούδι «Πατρίδα, γύρνα σπίτι σου!» του Γιούρι Σεφτσούκ

Category: Πλίνθοι & κέραμοι | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Γιούρι Σεφτσούκ
14 Απριλίου 2022

Παρατηρώντας τον πόνο των άλλων

@ Evgeniy Maloletka

«Ο Serhii κλαίει πάνω από το άψυχο σώμα του Iliya, του νεαρού γιου του, στο νοσοκομείο της Μαριούπολης στην Ουκρανία, Τετάρτη, 2 Μαρτίου 2022.» έγραφε η ανάρτηση του φωτογράφου Evgeniy Maloletka.

Ασυναίσθητα ο κέρσορας πηγαίνει στο «λυπάμαι», αλλά σταματάω την τελευταία στιγμή. Τα υψωμένα δαχτυλάκια, οι καρδούλες, τα εικονικά δάκρυα που βάζω σε αναρτήσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία μερικές φορές μου φαντάζουν πολύ ψεύτικα μπροστά στα δράματα της πραγματικής ζωής.

Πέρα όμως από τα δικά μου ψυχανεμίσματα η φωτογραφία είναι εκεί, ένα πάγωμα του χρόνου, που φέρνει μαζί με άλλες τη φρίκη της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, τη φρίκη του πολέμου στο σπίτι μας. *

~~~

Ο φωτογράφος, ο Evgeniy Maloletka, γεννήθηκε σε μια μικρή πόλη της ανατολικής Ουκρανίας και δουλεύει ως ανεξάρτητος φωτορεπόρτερ συνεργαζόμενος με διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Πρωτοείδα φωτογραφίες του όταν κάλυψε την Ουκρανική επανάσταση του 2014 και στη συνέχεια τις συγκρούσεις στην Κριμαία και την ανατολική Ουκρανία.

Όταν τον Φεβρουάριο έγινε η ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία ήταν ένας από τους ελάχιστους διεθνείς φωτογράφους που παρέμεινε στη πολιορκημένη Μαριούπολη. Ήταν η περίοδος όπου το Υπουργείο Εξωτερικών και το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας ισχυριζόταν ότι η Ρωσία στοχεύει μόνο στρατιωτικές εγκαταστάσεις.

Οι φωτογραφίες του Maloletka από την πολιορκημένη πόλη, που δημοσιευόταν στα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά πρακτορεία, έδειχναν καθημερινά ότι η πραγματικότητα ήταν τελείως διαφορετική. Οι «στρατιωτικοί στόχοι» ήταν σχολεία, νοσοκομεία, καταστήματα, απλοί καθημερινοί άνθρωποι. Ήταν αυτός που κατέγραψε τη ρώσικη επίθεση στο μαιευτήριο της Μαριούπολης σε βίντεο και σε φωτογραφίες που έκαναν τον γύρο του κόσμου. Ο Maloletka κατάφερε να φύγει από την πόλη στα μέσα Μαρτίου για να συνεχίσει τα ρεπορτάζ του στα άλλα μέτωπα του πολέμου.

~~~

* Γράφει η Susan Sontag στην αρχή του βιβλίου της «Παρατηρώντας τον πόνο των άλλων»: [1]

«…Ποιο «εμείς» αποτελεί τον στόχο αυτών των σοκαριστικών εικόνων; Κανονικά, αυτό το «εμείς» περιλαμβάνει […] μια πολύ ευρύτερη κοινότητα, όλους εκείνους τους οποίους απασχολεί έστω συμβολικά κάποιος βρόμικος πόλεμος που γίνεται σε μια ξένη χώρα. Οι φωτογραφίες είναι μέσο για να γίνουν «πραγματικά» (ή «πιο πραγματικά») τα ζητήματα τα οποία θα προτιμούσαν να αγνοούν οι προνομιούχοι και οι απλώς ασφαλείς…»

Για να καταλήξει στο τέλος του βιβλίου της:

«…Εμείς» (αυτό το «εμείς» είναι όλοι όσοι δεν βίωσαν ποτέ οτιδήποτε μπορεί να μοιάζει με αυτά που πέρασαν εκείνοι που βιώνουν έναν πόλεμο) δεν καταλαβαίνουμε. Δεν το αντιλαμβάνεται ο νους μας. Δεν μπορούμε όντως να φανταστούμε πώς ήταν αυτά που πέρασαν εκείνοι. Δεν μπορούμε να φανταστούμε τι τρομερός, τι τρομαχτικός είναι ο πόλεμος και πόσο φυσιολογικός γίνεται. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε, δεν μπορούμε να φανταστούμε. Κάθε στρατιώτης, και κάθε δημοσιογράφος, νοσοκόμος και ανεξάρτητος παρατηρητής που έχει μείνει λίγο χρόνο κάτω από εχθρικά πυρά και είχε την τύχη να διαφύγει τον θάνατο που χτύπησε τους άλλους κοντά του, ακριβώς αυτό αισθάνεται. Και έχει δίκιο

~~~

Έχει δίκιο! Δεν μπορούμε να καταλάβουμε, δεν μπορούμε να φανταστούμε.


[1] Susan Sontag, Παρατηρώντας τον πόνο των άλλων, Scripta, Αθήνα 2003

Category: Πλίνθοι & κέραμοι, Στους Imaginistes | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Παρατηρώντας τον πόνο των άλλων