Γυρνώντας και φωτογραφίζοντας Ι
Καλοκαίρι του 2008

• Κομμένο: η  Κρουστοπανήγυρις
   
• Jazz στα Τζουμέρκα

Κομμένο… 16 Αυγούστου 1943
Μια ημερομηνία σημαδιακή για ένα μικρό χωριό στον κάμπο της Άρτας κοντά στον Αμβρακικό.
317 ονόματα είναι γραμμένα στην επιτύμβια στήλη στη μικρή πλατεία του. 97 απ’ αυτά ανήκουν σε  νήπια και παιδιά ηλικίας έως 15 ετών.
Θύματα ενός παραλογισμού σύμφυτου με τον φασισμό.
Μια σφαγή για τον παραδειγματισμό των ανυπότακτων…

Κομμένο… Καλοκαίρι  του 2008...

Ξεφυλλίζοντας τοπικές εφημερίδες το μάτι στάθηκε:

Κρουστοπανήγυρις

«..Ένα πανηγύρι κρουστών, ένα μαγικό ταξίδι στις μουσικές του κόσμου από την παγκόσμια παράδοση μέχρι τη jazz και τις πιο σύγχρονες φόρμες μουσικής, από θεάματα με αντικείμενα και κρουστά από όλο τον κόσμο μέχρι το τραγούδι με σημαντικές Ελληνικές και διεθνείς συμμετοχές που θα καταστήσουν τη γιορτή μοναδική στο είδος της και με παγκόσμιο κύρος..» έγραφε το κείμενο του Νίκου Τουλιάτου

Θες λίγο  περιέργεια,  θες λίγο ο κορεσμός από τις μονότονα επαναλαμβανόμενες εκδηλώσεις - «παραδοσιακής μουσικής» και «παραδοσιακών χορών» - των  επαρχιακών πολιτιστικών συλλόγων ο δρόμος με οδήγησε  προς τα κει…

…και… πήγα και ξαναπήγα…
 

Αυτό που έγινε για μια βδομάδα στο Κομμένο ήταν Δημιουργία! Αυτό ήταν Πολιτισμός!
Μια Κοινότητα που αναζητά το καινούριο, ένας άνθρωπος που έχει την «τρέλα» και τα υπόλοιπα μπαίνουν στη θέση τους.