Γυρνώντας και φωτογραφίζοντας...
τα πανηγύρια

  
 
 
 

Γυρίζω στα καμποχώρια και τα ορεινά, από πανηγύρι σε πανηγύρι, από εκδήλωση σε εκδήλωση ψάχνοντας να  βρω τη μαγεία...


 

Για δεύτερη χρονιά στο Κομμένο η κρουστοπανήγυρις κρατάει καλά.



Λιγότερο εκκωφαντική,  με το κουαρτέτο των εγχόρδων να παίζει το «Χορό Των Αγγέλων» του Παναγιώτη Μπερλή στο μικρό δασάκι δίπλα από τον Άραχθο...

  | 

...πιο εσωτερική,
 με τη φωνή της  Γεωργίας Συλλαίου και το πιάνο του Σάκη Παπαδημητρίου να πλημμυρίζουν την πλατεία...



πάντα όμως το ίδιο μαγευτική...


 
~~~

...και από κει ξανά στα γνώριμα στέκια των πανηγυριών...

 
Πανηγύρια στις ζεστές νύχτες του Αυγούστου...
Ατμόσφαιρα βαριά. Οι μυρουδιές από τα ιδρωμένα σώματα των χορευτών που μπλέκουν με τα αρώματα των γυναικών τα απανταχού παρόντα κινητά, ο ήχος του κλαρίνου...

Φωτογραφίζω τα πριν, τις άκρες.
Τους ανθρώπους, τα πράγματα στα τραπέζια και τις παρέες.
Σκόρπιες εικόνες.
Οι φιγούρες των μοναχικών ανθρώπων, η ανία της υποχρεωτικής παρουσίας, οι εναγκαλισμοί των γνωστών, τα κάθε είδους σχόλια. Για το φόρεμα αυτής που χορεύει, για το παιδί που σπουδάζει, για ...που παντρεύτηκε, για ...που πέθανε...
Ένα ατέλειωτο πηγαινέλα καθημερινότητας.

Κι ανάμεσα το βλέμμα να ταξιδεύει συνέχεια.
Στις φιγούρες του χορού, να ψάχνει το γκαρσόνι για τις μπύρες, να αναζητά το βλέμμα της ανταπόδοσης από το κορίτσι, το αγόρι στο απέναντι τραπέζι...
 
  | 



  |   
 


  | 



  | 



  | 
 
 

  | 

 
 
 
     
  Στην αρχή  
     
 επιστροφή