17 Απριλίου 2024

ατέρμων βρόχος

24 ώρες πριν,

να στριφογυρνάς στα μουσκεμένα
από τον ιδρώτα σεντόνια,
μια να πετάς το λεπτό πάπλωμα
μια να το τραβάς όταν ο ιδρώτας εξατμίζεται.

– Ησύχασε πια. Τι σε αγχώνει πάλι;

Τι σε αγχώνει πάλι,

και το μυαλό να τρέχει άναρχα:

Ο λογαριασμός που ξεχάστηκε,
η τέντα που χτυπάει απ’ τον αέρα,
το καλοριφέρ που τρύπησε,
η βρύση στο μπάνιο που στάζει,
η αυριανή συνάντηση,
– τι να τους πεις και τι να τους εξηγήσεις πάλι,
όταν δε θέλουν να ακούσουν –
ανολοκλήρωτες συγκρούσεις,
λόγια που έφτασαν στην άκρη των χειλιών
και δεν ειπώθηκαν ποτέ.

Σήμερα,

– Σαν πουλάκι κοιμήθηκες.

~~~

24 ώρες πριν…

14 Απριλίου 2024

Μικροαπολογισμοί

– Όπως καθόμαστε εδώ, παρατηρώ όλη την ώρα αυτή την αψίδα που στέκεται όρθια εκατοντάδες χρόνια και σκέφτομαι τους χιλιάδες ανθρώπους που βάδισαν από κάτω της. Τι ξέρουμε γι’ αυτούς;

Τελευταία όταν κοιτάζω τον κόσμο γύρω μου βλέπω τους ανθρώπους σαν σκιές. Περνάνε από μπροστά μου και εξαφανίζονται.

– Κάθε φορά που βγαίνω στο μπαλκόνι του σπιτιού στο χωριό νομίζω ότι θα δω τον θείο και τη θεία να κάθονται δίπλα και να αγναντεύουν. Πώς συνηθίζεις την απουσία;

-Σας ακούω και σκέφτομαι ένα ποίημα του Ρίτσου που με σημάδεψε απ’ την πρώτη φορά που το διάβασα:

«Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της,
και συ να λείπεις,
να ‘ρχονται οι Άνοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα,
και συ να λείπεις, […]
και τα κουμπιά του σακακιού σου ν’ αντέχουν πιότερο από σένα.[…]»

~~~

Ανοιξιάτικες συζητήσεις που αρχίζουν απρόσμενα χωρίς να ολοκληρωθούν ποτέ. Ίσως να μεγαλώσαμε πολύ, ίσως να είναι οι πολλές απουσίες το τελευταίο διάστημα, μπορεί και να φταίνε και αυτοί οι αγχώδεις μικροαπολογισμοί του τι αφήνουμε πίσω μας καθημερινά.

~~~

30 Μαρτίου 2024

Δυσκολία κατανόησης

– Καλά, εσύ δε μου φώναζες να κάνω ησυχία γιατί ήθελες να διαβάσεις ένα βιβλίο με ποιήματα; Τώρα γιατί σε βλέπω πάλι με το τάμπλετ;

– Τα ποιήματα διαβάζω και μου αρέσουν, αλλά πού και πού αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα με μερικούς νέους ποιητές. Χρησιμοποιούν λέξεις που δυσκολεύομαι να τις κατανοήσω, ούτε μπορώ από τα συμφραζόμενα να βγάλω άκρη…

…οπότε αναγκάζομαι να καταφεύγω στο λεξικό. Δεν ξέρω γιατί το κάνουν. Μπορεί να τους εκφράζει καλύτερα η συγκεκριμένη λήξη.

– Τι σε δυσκόλεψε τώρα;

– Η λέξη νέηλυς. Με ήτα και ύψιλον. Και ξέρεις πώς είναι οι αναζητήσεις των λέξεων στο διαδίκτυο. Ούτε που καταλαβαίνεις πώς πας από τη μία στην άλλη. Μετά πήγα στη λέξη έπηλυς…,

… και πάει χάθηκε η μαγεία της ανάγνωσης. 😭 Τώρα πρέπει να ξαναπιάσω το ποίημα από την αρχή.

– Νομίζω δεν πρόσεχες και πολύ στα Αρχαία στο Γυμνάσιο.

😔


Category: Πλίνθοι & κέραμοι | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Δυσκολία κατανόησης